21
Yorum
39
Beğeni
5,0
Puan
573
Okunma
Sükünet
bu can bu ruh
bu bedene sığmıyor artık
dağların doruğu zılgıt çekiyor
ezik yüreğimde yanık türkü
burnumda polen kaşıntısı
geçen sonbaharın
şiirin defansında kalem ağlarken
beyin hücrelerimde unutulmuşluk
ilham perisi altın tepsinde sunuyor
algılıyorum gözüm önünde serpili
gökkuşağı gökyüzünün tamamı
yeryüzü ve bütün canlıları
geçmişten güne akıyor
hafızam hazinem zavallı
bakakalıyorum şaşkınlığımla
resam değilim resm edemıyorum
akıl defterimde son sayfa koparken
var oluşun karşısında ki zavallılığım
şiiri ağlatıyorum öksüzlüğüme
kılıcın ucunda dünya
kuşun kanadında sevda
ben ne kadar çaresizim
ve ne kadar yalnız
Ahmet Coşkun
5.0
100% (25)