Beynim duruyor anlatmaya.
Yaptıkların ortada.
Cumhuriyeti kurdun.
Bizlere emanet sundun.

Bir devir çöktü seninle.
Işık yayıldı gökyüzüne.
Zafer mutlulukla buluştu.
Aydınlık çöktü Türkiye’mize.

Öncü oldun yürüdün.
Ülkene devrimler sundun.
Karanlıktan aydınlığa yürüdün.
Halkını hürriyetiyle buluşturdun.

Çıktın Selanikten yola.
Düştün asker ocağına.
Ben buyum dedin çıktın ortaya.
Çanakkale Destanıyla yürüdün kurtuluşa.

Karanlık günler seni bekledi.
Dinlemedin İstanbul dan gittin Samsuna.
Seni gördü kanatlandı Anadolu.
Öncüleri oldun yürüdüler kurtuluşa.

Sen Büyük Türk sün millete.
Seni layık gördüler Ata diye.
Getirdiler ikisini biraraya.
Kalplerine koydular Atatürk minnetiyle.

Kolay değildi yobazlarla uğraşmak.
Devlet ile dini ülken içinde ayırmak.
Devrimleri bir bir sıralamak.
Cumhuriyet ile birlikte bağımsızlığı oluşturmak.

Minnettardır halkın sana.
En çok Anadolu kızların baksana.
Sayende hür, serbest dolaşıyorlar.
Erkek egemenliğinden çıkıp hür giyinip okuyorlar.

Mustafa Kemal olsada adın.
Atatürkiyedir soyadın.
Gururludur yoldaşların.
İzinden yürüyor Türkiye adın.

Sen rahat, huzurlu ol toprağında.
Bizler varken giremez düşman buraya.
Devrimlerinle yürüyoruz her tarafa.
Senin ışık gösterip açtığın yollarda.

İnişler çıkışlar olacaktır ülkende.
Fikirler çatışacaktır elbette.
Işığın sönmeyecektir direklerde.
O, ben, bizler varken yolculuk küreklerinde.

Ben yaşıyorum yeniliklerin ışığında.
Çocuklarım hür dolaşıyor kurtardığın topraklarda.
Halkın bekçidir ay yildizlı bayrak altında.
Cumhuriyet andını içtik Atatürkiye sonsuzluğunda.

20Haziran2008
AKILLI.H.