0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
508
Okunma
Ey Rüzgâr
Esme deli, deli.
Bilirim ben seni.
Şimdiye kadar,
Ne çınarlar,
Söküp, devirdin.
Benim kolum, kanadım,
Sana ne ki,
Bir gün;
Beni de söküp atarsın,
Bir çukura.
Sonra arkamdan, derler;
Ya deli, ya da Veli...
Ben istedim ki,
İnsanlar, arkamdan
Zan yürütmeyip,
Okusunlar beni.
Onlar okudukça,
Ruhum bu topraklara,
Kök salsın.
Açılsın, mezarımın üstünde
Bin bir renkte çiçekler.
Aydınlanan dünyada
Mutmain olsun. Ruhum.
Ölünce silinmesin adım;
Kazınsın, mezar taşına.
Görüp de isteyen olursa;
Okusun ardımdan,
Ruhuma bir "Fatiha"...
Cahit KARAÇ
5.0
100% (3)
