Helâk edilmiş bir kavmin yok oluşu var üzerimde
Gecenin örtüsü
Çölün ıssızlığı

Ne denli ağır bir yükmüş şu lanet olası yürek ve ne denli güçlü

Havva ananın memesine düşen ilk süt damlası misali düşerken içime sen
Damla damla çoğalıp bitmek bilmez bir hal aldın ve ben hep gülüşüne adandın gülünce birbiriyle sevişen kirpiklerine ...

Kirpiklerin diyorum arşe yapılıp keman çalacak derecede narin
Ve bir yağmur sonrası petrikor kokusu alır beni benden

Kaç dörtlük şiir tatmin eder yüreğini
Ya da hangi güzel söz orgazm eder hislerini
Nereye varsam daha yakın olurum dudağın ile burnunun arasında kalan ince çizgiye

"Ax hewar’e yadê çi êşe ketı nav dilemın "

Annemin seslendiği çocukluğum kadar uzağım şimdilerde sana
Ve çocukluğumun geri gelmeyeceğine emin olduğum kadar eminim gelmeyeceğinden,

Gelmeyin de zaten
Çocuk iken gücümün yetmediği çocuklar
Büyürken yüreğimin yetmediği yürekler devirdi beni

Ve son bir şey
Sanırım çocukluğum ve bugünüm hüznü kapışmak adına sonuna dek savaşacaklar