2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
784
Okunma
Sensizliğin ilk adımlarını
yaşıyorum gözlerinden
uzak bir yerde,
Umut göz kırpar mı
mısralarıma bilmem
ama tenimde tebessümün
kaldı bende ,
Yorgunluk hiç bu
kadar ağır gelmemişti
bedenime,
Ve sözlerin ok gibi
saplanmamıştı yüreğime...
Maziden kalan yaralarım
var bir türlü kapanmak
bilmeyen,
Gecelerden kalan efkarım
var içimi nahoş eden,
Yarım kalan şiirlerim
var Şairini tükete tükete
bezdiren sen,
Ve uçurumlarda kalan
umutlarım var aramaktan
kendini kaybeden ben...
Ey sözcüklerin arasına
gizlenen Dilba Hanım!
Özgürsün artık ,çünkü
Seni içimden terk ediyorum,
Bir dahaki sayfalarda
yalnız kalman dileğiyle,
Hüzünle kal...
5.0
100% (4)
Cevap Yaz