KIRILAN DAL (Sessiz çığlık )
Yusuf Yılmaz
Güneşin ışığı gözüme vurunca,
Canım oğlum gelir aklıma.
Başımı kaldırıp dağlara,
Açarım ellerimi Yüce Yaradan’a
Hayali canlanınca gözümde
Hülyalarım bir hoş olur,
Arzularım aşar ulu dağları,
Gönlüm alır götürür beni,
Oğlumun olduğu yerlere ..
Baktım ellerim boş!
Teselli bulurum;
Arkadaş olduğun çiçeklerde
Bir böcekte
Yada seni şikayet ettiğim ısırgan otunda!

Bir dal kırılsa ormanda, yüreğim cız eder.
Bakma onun kanının beyaz olduğuna ,
Ne kuşlar konmuştur ucuna.
Yeşil yaprağı sarıya dönerken,
Eylülü müjdelemiştir kırlangıçlara.
Sabah güneş doğunca,
İlk öpücüğü o kondurmuştur yanaklarıma.
Dalım kırılınca
İlk o geçmiş olsun demiştir bana.
Yoksa ay mı söylerdi sana,
Dalımın kırıldığını!
Ey güneşim, ayım , kırılan dalım!
Bir rüzgar esse şuradan,
Aşsa ulu dağları,
Deşse cehennemin karnını,
Herkes sussa da,
Annem,
Açarak kollarını,
Hoş geldin oğlum diyerek
Sarılsa bana...