Konuksever bu geceme gitmemek için gelen
Düşleri alınmış
Kalemime kapalı perdeli keder
Perdeyi yırtmak istiyor içimde ki yaramaz çocuk
Sonrasını yazmak acizliğindeyim
Mevsimini görmeden karla örtülen erik ağacı gibiyim
Gökyüzü kanarken nasıl güneşleri anlatırım
İniltili gökyüzünde yağmura rağmen
Kalakaldım odamın boşluğunda
Gün aydınlığı karanlık çöken sokak gibi
Hayaller toprağa gömülüyor.
Mezarlık isyanda
Acıdan sevince nasıl yolcu ederim yarını
Hangi yağmur söndürür.
Bilmediğim rüzgar kahpece kalpleri yakarken
Anlamsızlıkta savunmanın her kelimesi kurşun
Boşver diyemiyorum
Ağırlığı taşınmaz olmuşları gördükçe.
Yaşam örğüsünü ören insan değil mi
Nasıl kördüğüm oluşumun suçunu kendisinde görmez
Özlediğim gelecek özlediğimiz değil mi
Cesaret terazisinde tartmak çok mu zor
Yaşamı yaşatmamak nefsin para sesi
Akıl hürriyeti tedbir almaktan uzak
Kimine göre sıkıntı kaynağı
Açlığın sesi zengin masalarda meze
Ansızın beni eline geçiren gönül aynam
Zalimce soracağım
Nerelerde kaybettik mutluluğu
Yüzler solgun
Nedir ne değildir sorular kabalık kasvetinde
Daha kaç genç kaç beden kaç ölüme aday
Ağaçsız orman gibi yazdıklarım
Duygu yoksunluğundayım
Bilen var mı kim çaldı mutluluğu
İnsan üzerine ihale günün modası
Bu ihalede neredeyim
Düşüncelerimde cam kırıkları
Sonrasını yazmak acizliğindeyim.!

NURTEN TARIM