0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
96
Okunma
ne sevmek gelir başımıza
bu şehirde
ne bildik bir şairin
yaşama hakkı var denizsiz
yokluğun en masum hali bu
Ankara’da sevmek
gece olunca sisin
koynunda iki kalpazan
rüyalarını basar
susun
dizlerimde hani zıp zıp
küçük bir çocuk
düşer kalkar
düşer kalkar sandım
düştüm kaldım
deniz sen bana asıl
ayaklarına değince su
ürpermeyen
tek bir beden göster
ve biri asılınca
bulunacak bir çok neden
urganı sıkı gömleği beyaz
kaç yaz kaldı
sehpadır belki de şiir
konuş bunun için yada öl
bas tekmeyi ve git
toprağın dili ol
uyumak lazım bu gün
dizlerinde yağmurun nefessiz
kapı pencere kapalı yerlerde
susmuş vaziyetlerde
uyumak lazım bu gün
