Hangi bahaneyle ay bacadan savuşup
Beni yalnızlığıma düşürür
Neden cehennemine koyverir
Fermanında meczup tutkularım
Caydırmak isterim arzuları
Söz dinlemez dil üstü sözcüklerim
Sen zalimin önde gideni
Dört kitabın da, gök-kuşağı bildiği
Aşkın duru halini infaz edip
Mecnun’un Leyla’sını öldürdün
Taş duvarlı mahzeninin kuytularında!

Ahu-zarım geçiyor masalsı yüreğimden
Sessiz ayaklarıyla iz bırakarak
Tohumunda filizlemiyor taç yapraklı çiçeklerim
Duyan duymayana söylesin
Sen beni şahikalarından indiren
Bozkıra bulayan tepe taklak ezeli/m.
Sen zalimin önde gideni
Dört kitabın da, gök-kuşağı bildiği
Aşkın duru halini infaz edip
Kerem’in Aslı’sını öldürdün
Taş duvarlı mahzeninin kuytularında!

Hayatın kuyusundan
Kana kana su içmişliği mi
Yaşatacağını sanıyorken
Kaynağıma sekteyi vuracağını bilemedim
Sen zalimin önde gideni
Dört kitabın da, gök-kuşağı bildiği
Aşkın duru halini infaz edip
Yusuf’un Züleyha’sını öldürdün
Taş duvarlı mahzeninin kuytularında!

Erdemli yaşamın cömertliğinde
Kendime fazlasıyla yetip
İmbiğinden safi tevazu süzülüyorken
Lacivert bir gecenin
Yalan çemberi dudağından
Kurak çağlayanını
Kusturdun alim cehaletinde
Oysa, bana döküleni böyle istememiştim ki
Sen zalimin önde gideni
Dört kitabın da, gök-kuşağı bildiği
Aşkın duru halini infaz edip
Ferhat’ın Şirinini öldürdün
Taş duvarlı mahzeninin kuytularında!


Vakit dem tutarken
Geçmediğini mi sanıyordun zamanımın
Cimrilik göstererek
Çekil git demeden
Baş belası yeknesaklığın-la
Yosuna küf tutan sazlığındaki yürek
Sen zalimin önde gideni
Dört kitabın da, gök-kuşağı bildiği
Aşkın duru halini infaz edip
Kamberin Arzusunu öldürdün
Taş duvarlı mahzeninin kuytularında!