Hani köyden çıktık, ulaştık şehre?
O gün başlamıştı çöküş tarihi.
Gülmeler kesildi, asıldı çehre
O gün başlamıştı çöküş tarihi.

Dedik ki; “köylerde eve ne gerek?”
Yıktık, viran ettik hem kazma kürek,
Pişman olduk gerçi sonra, giderek
O gün başlamıştı çöküş tarihi.

Ekmek yapan bitti, aş yapan bitti,
Hakkaniyet ile iş yapan bitti.
Sevgi ile bulup eş yapan bitti
O gün başlamıştı çöküş tarihi.

Şimdi herkes kendi derdine daldı.
Geçmişten bugüne elde ne kaldı?
Düşman o gün bizi tam teslim aldı
O gün başlamıştı çöküş tarihi.

Savaş olmasına hacet kalmadı.
Gelenek tükendi, adet kalmadı.
Vaktinde ödenen senet kalmadı
O gün başlamıştı çöküş tarihi.

Şehirler gizemli, zor bir bilmece,
Ne gündüz tat verir ne lezzet gece.
Unutuldu hepten; yardım, imece
O gün başlamıştı çöküş tarihi.

Sanmayın sıradan sözdür bu sözler,
Dağlar inlemiyor, boşaldı düzler.
Bakmayı unuttu o ela gözler
O gün başlamıştı çöküş tarihi.

Eylül/2019