SEN
Bitmiştim,mahvolmuştum...
Ama birden sen çıkıverdin karşıma.
Aslında sen benim hep yakınımdaydım.
Ama ben seni ta ki o ana kadar görmüyordum.

Her şey bitti,sonsuza kadar kimsesizim derken,
Sen göründün ufukta güneş gibi parlayarak.
Elini verdin bana,kalbini açtın,
Bir tek gülümseyişinle beni bana kavuşturdun.

Bendim insanlara artık güveni kalmayan,
Sendin bana umut olmaya çalışan...
Sendin gene kimse yokken yanımda olan
İşte o an kalbime yerleşen güzel gözlerin oldu.

Senin sayende günüm aydın,yüzüm güler oldu.
Kara bulutlar çekildi,artık güneş doğdu.
Bahar geldi her yanım çiçeklerle doldu
Sen benim dostum,sırdaşım,sevdiğim oldun.

Aşka inanmazdım bir zamanlar
Ama sen bana inandırdın güzel gözlerinle
Artık tek inancım sen ve aşkımız
İyiki doğdun,iyiki varsın sevdiğim.

"İnsanların hayatlarında güzelliklere sebep olmak cennetliktir!"