Bugün sessiz bir eylül sabahı
sis sütunları insanlarla ve kaprislerle yarışıyor
gri ve beyaz duvarlar ile aynı havayı soluyoruz
aynı duygular, aynı düşüncelerin döngüsünde

bugün her şeyi bir çocuk gibi görüyorum
hala kurşun kalemle yazıyorum
hala bisikletimi sürüyorum
sadece bu kısır hayattan kaçmak için

bugün anlıyorum umutlarımız kapatıldı
rögar gibi

bugün 17 eylül ve hala
haberler boş ,insanlar daha akıllı değil

insanlar ölümlü gelip geçici
bizden hiçbir şey kalmayacak
ama politika asla ölmeyecek
saçmalıkların sonsuzluğunda
park açılışları ve şenlikler

bugün 19 eylül işçiler yine caddeyi parçaladı
belki değerli maden arıyorlar bilemeyiz
çakıl çakıl kum kum kürekleştikleri
taş devri mağara girişine benzeyen bir delik

ne eğlenceli, ne akıllıca
belki yirmi eylülde her şey güzel olacaktır bilemeyiz..