1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
601
Okunma
Maziden kalan
kırıntıları onarmışken
çaresiz yüreğim,
Dudaklarından çıkan
’ Önemli olan kaybetmek
değil, vazgeçmemektir’
sözüyle ikinci bir darbeye
maruz bırakılmıştı,
Ve kara bulutlar lanetiyle
üzerimi örtmüşken,
Gözlerim bir ömür bakışlarına
tutsak kalmıştı...
Ve aşk,gurur denilen
illete yenik düşmüşken,
Hüzün, göz çukurlarında
biriken acı yaşlarını damla
damla toprağa bırakıyordu,
Umut, yalnızlığa sımsıkı
sarılıp,
Ve kulak zarını patlatırcasına,
’Ben daha ölmedim’
dercesine haykırıyordu...
Ey hayal perdene
duvarlar ören
Dilba Hanım!
Sen ki mısrayken şiir
olmuşsun Şairin kalemine,
Bu kadar özlem, küskünlük
yetmedi mi söyle...
5.0
100% (4)
Cevap Yaz