Eylül Bitmden Gel
Hüzünlerini yalnızlığını yüreğinde ki paylaşamayıp dışarı vuramadığın her ne varsa tasını tarağını topla bavula artık çık gel
geceler serinlemeye başladı gündüzün yeşili rengarenk yerini almaya başladı kahvemi yudumlarken elimde bir kağıt kalem satırlarım senle başlayıp senle doldu gene ve her zaman olduğu gibi yine son noktayı senle koyacağım bu geceye eylül gecesi cumartesiyi pazara bağlayan saatler eşliğinde dökülürken cümleler belkide sen çoktan uykuya dalmşsındır kim bilir belkide çok soğuktur senin ülkende ki şehrin belkide elinde kahven radyodan dinlediğin bir şarkıya eşlik ediyorsundur kim bilir belkide soyut hayallerinin peşinde ne mutluluklar yaşıyorsundur gel snevgili bak eylülünde yarısı oldu yine ortada yoksun ve yine nerde neler yapıyorsun ne kadar mutlu ne kadar huzurlu yada ne kadar hüzünlü buruksun bilmiyorum blle öyle bir gel ki bir daha ne haersiz git ne kızgın nede elvedalara sığın hadi sevgili eylülde bitiyor bu eylüldede beni öksüz beni yalnız bırakma .
Eylül bitmeden gellll.
Meryem Alhan