6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1317
Okunma

Şimdi gitme zamanı
Çocuksu duygularımla gidiyorum
Yokluğunu vuslatın ayaz tutmuş gecesine yazıyorum
Karanlığın ucu bucağı göstermediği bu hayata yazıyorum
Şimdi kalbimde ki tüm ümitler bitti
Ne geleceksin neden göreceksin beni
Şimdi ümitlerimin tükendiği zaman
Yokluğunu hisetmediğim anlar
Artık sende yoksun
Dünlerim de hep vardın
Ama yardınlarım da yoksun...
Yarınlarım da umutlarım var
Yeşermemiş bir hayat var
Şimdi onu yaşama zamanı
Seni sonkez yolcu ettim
Ardın’dan sadece baka kaldım
Gelmiyeceğini bile bile baka kaldım
Yıların bir birini kovaladığı şu satıra ne yazılabilirki
Sen dünlerinle devam edeceksin
Aklını götüren her erkeğin altın da olacaksın
Ben onurum’la yaşarken, seni sensiz
Sen onursusuzluğuna yaşayacaksın
Aramızda bu var işte
Ben şerefim için yaşarken
Sen şerefsizliğinle yaşayacaksın
Ben karanlık’ta bile umut ararken
Sen karanlıktan korkup, sığınacak bir kucak arayacaksın
Sen sana her güzelsin diyenin yanına giderken
Ben tomurcuk bir çiçek arayacam
Sen dikenlerin acısıyla yaşayacaksın
Şimdi sana git deme zamanı
Evet git giderken sana ait ne varsa
Senden geriye hiç bişey kalmasın
Çek git artık bu şehirden
Körleşmiş gözlerinle çek git
Duymayan o kulaklarınla yol al
Pislenmiş o bedeninle defol
Kirli ayaklarına kaybol yaşadığım bu şehir den
Seni bir onursuzumu sevdi’ki
Ardın dan gel diye yalvaracam
Seni bir yüzsüzmü sevdiki
Hergün arkan dan koşacam
Bu şiiri okuyanlar demiyeceklermi
Sen onurunula yaşa demezlermi unut hak etmedi
( Birgün yüzsüzlüğünle onursuzluğunla geleceksin yatağıma kollarıma geleceksin
beni sevdiğini söliyeceksin ben sana fiyatın ne kadar diyecem )
Kemal ŞANVER