Öyle bir yerdeyim, karanlık soğuk,
Bağırsam ne çare, duymaz hiç kimse ,
Hayatta kurduğum arkadaş, dostluk,
Bana fayda etmez, yok ki hiç kimse…

Sıramı korkuyla titrer beklerim,
Feryada gerek yok sessiz bir takdim,
Hatam çoktur elbet,hüznü neyleyim,
Ölümlü dünyada, kalmaz hiç kimse…

İştahla bitirir, yüzsüzce gurur,
Ruhuma fitneyi çeken mendebur,
Günahlar artık hep üstümde durur,
Beklerken rahatça, yatmaz hiç kimse…

Herkesin kaçtığı mahşer mecburi,
Zalimler zulmüyle görür zemheri,
Ahiret kapısı itiraf yeri,
Hesabı vermeden geçmez hiç kimse…

Cehennem ateşi sarar alevle,
Sonsuzluk içinde süren bir çile,
Diğer taraf cennet sefa haliyle,
itiraz edemez; Hakka hiç kimse

Anlamsız planlar kuran şımarık,
Savuran rüzgârlar söyleyin artık,
Bedbaht gönlümden akan pişmanlık,
İnancın gölgesi değse göğsüme,
Yolumdan döndürmez, asla hiç kimse