Bu günden geriye baktım bir zaman,
Elli yıl öteye varıvermişim.
Gönlüm de benimle birlikte zaten
Kolumu boynuna sarıvermişim.

Mahcup mahcup vardık önce okula,
Gönlümle göz göze hem de kol kola…
O eski yerinde duruyor hala
Bir anda karşımda görüvermişim.

Uzandık birlikte altmışlara dek,
Neler yaşamışsak, anarak, tek tek.
Elimde güllerden bir demet çiçek
İlk öğretmenime verivermişim.

Oynaşır önlüklü kara çocuklar,
Her biri sarılıp bizi kucaklar.
Belirli belirsiz tüten ocaklar
Hepsini hayıra yoruvermişim.

Hissettim derinden yürek sızımı,
Aradı gözlerim “Huri Kızını.”
Kara tahtadaki o ilk yazımı
Gözümün önüne serivermişim.

Şu görünen sıra benim sıram mı?
Sızlayan bu yara benim yaram mı?
Söyleyin bana bugün bayram mı?
Dilimden dökülüp soruvermişim.

Dalgınlığım geçse, hasretim geçmez,
Gözümden kaçsa da gönlümden kaçmaz.
Hayallerim uçar, bedenim uçmaz
Böylece murada erivermişim.

Eylül.2019/Konya