Göğsümün üstüne çökse de sızı
Yarama bir damla ilaç gerekmez.
Kanayan yüreğim burkulsa bazı
Tamire; vasıta, araç gerekmez.

Sızıma yanmanın sırası değil.
Bir bıçak bir kurşun yarası değil.
Maksadım, aslında orası değil
“Bir çare bir imdat”, o hiç gerekmez.

“Bu dünya bir sınav, oyun, sahası”
Geriye ne kaldı var mı dahası?
İyilik zamlanmış, ateş pahası
Pazarı gerekmez, rayiç gerekmez.

Kaymakta gitgide yönler, eksenler
Çoğaldı “emeksiz yemek yiyenler.”
Hukuksuz, kanunsuz racon kesenler
Onlara bir makam bir taç gerekmez.

“Umut mu?”, bitiyor, azaldı bende,
İşini yürüten hepsi en önde…
Adalet tükenmiş zaten zihinde
Zalime bir hedef, amaç gerekmez.

Alayım kendime uygun bir arsa
Ekeyim toprağa elde ne varsa
İltimas olmadan iş olmaz, oysa
Tohuma hiç rüşvet, haraç gerekmez.

Ağustos 2019/Konya