10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1161
Okunma
ardından kalandım ben,
yanan, kanayan..
lanet okurken,
içimde kurulan mahşere,
ilk kez gülümseyemedim,
bahara küsmüş gözlerine.
çünkü sefildim,
esirdim artık ben,
anılardan bozma düşlere..
ay ağustos,
günlerden ahir..
ardından;
yaprağa düştü hüzün..
ardından çekildi son perde,
son sahnesi hazırlandı,
bu tek kişilik oyunun.
suflörüm azrail..
"canım" oldu son sözüm.
bir seslen isterdim, ki;
hala nefes alabiliyorken,
sensiz bu can,
gülümseyerek ölsün..
ay ağustos,
günlerden ahir..
ardından;
toprağa döndü yüzüm..