Baktığım her yerdesin, varlık nedenim sayıp
Kurulup yüreğine, aşka talip olayım
Can meçhule göçmeden, olmadan düşler kayıp
Menzilin yollarında, can mülkünde kalayım
Kapılar kapanırken, soran olmaz ben gibi
Varlığım can verirken, yaşarım gölgen gibi
Günü güne ekleten, ansın cennet yüreklim
Anıma han yoldaşım, sensin cennet yüreklim

Gurbet salıncağında, görmeli beni habip
An gelir, canan gider, bakışlara susarım
Nefesimin nârına, aciz kalır cümle tıp
Elimde mumla gezer, benliğimi kasarım
Özlüyor dudaklarım, düşlerle sızıyorum
Kördüm, bahtiyar oldum, düğümü çözüyorum
Kapılar kapanırken, densin cennet yüreklim
Gözyaşlarım düşünce, konsun cennet yüreklim

Rehberlerin peşinden, edince g/izi takip
Benliğe perde çekip, beni bende aradım
Vurdum gam eyvahımı, olamaz kimse rakip
Göç ederken turnalar, ben benden çok ıradım
Sessiz ırmak can yakar, suyu serap ömrümün
Gün gecelik vurgunda, yurdu harap ömrümün
İkiler her düşüne, kansın cennet yüreklim
Ömrüm, abı hayatım, cansın cennet yüreklim

Kırılmış aynalardan, hüznümü yazar oldum
Onur denen erdemle, arka çıktım yıllara
Yeryüzüne geleli, bahtıma kızar oldum
Kardelenler solarken, boyun eğdim ellere
Gözlerimin ardında, gamdan bir iz kalmasın
Zamansız fırtınanın, ömrü uzun olmasın
Hicran denen vurgunlar, dinsin cennet yüreklim
Sonu mutsuz yangınlar, sönsün cennet yüreklim

Yıldızlar üzülmezse, bölünmez uykularım
Gerçek vuslatım olur, inşallah bundan böyle
Bekle demekten bıksa, kaybolur kaygılarım
Ben sensiz ben olamam, haksız mıyım can söyle
Karanlık gecelere, çekince eller resti
Düşlerimin öznesi, Delibal’ın can dostu
Sonunda engelleri, yensin cennet yüreklim
Hayat denen oyunu, sunsun cennet yüreklim

Delibal – Celil ÇINKIR

Not: Çalışmamı günün şiiri yapanlara teşekkür ediyorum.