bugün;


defalarca siyah beyaz maral gözlerine baktım
eski günlerin yadında hatıralarım
zalim bir dünyada eski defterleri karıştırdım
ne kadarda hüzün buldum
şiirlerimin duyguları yırtılmıştı
belkide bana ait değildi o duygular...


ve...


yeniden yeniden baktım
enel duygu dedim linç edildim


olsun...


her şeyin bir bedeli var
seni okumanında sana hayran olmanında
bir bedeli olmalı elbet


sen bir başka şairdin
sende çığlıklarım yankılanıyordu
bakışlarında beni buluyordum
siyah beyaz gözlerinde hüzün dolu geçmişimi hatırlıyordum...


gülüşünü bilemiyorum, belki de acılar almış
çocukları çok seviyordu
haksızlığa isyan ediyordu
birazda çılgındı biraz yorgundu
çölde vaha arayan bir hali vardı
Allah var hayranlık uyandıran
imgeleri vardı...



bilemiyorum,


nasıl bir duygu bu
beni asan celladım dan
beni af etmesini bekliyorum..


ve...


"nilüfer çiçeklerini" hatırlıyorum
uzaktan bereket getiren "yağmur kuşlarını"
içime vuran dalgaları
isyan eden duyguları
kırılan körpe bedenleri
acılara koşan "güneşin çocuklarını"
şimdi nerede acaba ?


bahar gelmiş yüzünde çiçek açmaz
güz gelmiş yaprak dökecek ağacı yok
kış kapıda ısıtacak güneşim değil
duygularımı taşıracak şairim
yakama takacak gülüm değil


sen geldin diye sevineyim mi ?
yada senin hatırına öleyim mi ?
yoksa diri diri mezara gireyim mi ?


ey karanlıkta ki su ? ne kadarda
berrak geldin bana
acaba atsam kendimi içine
çeker misin beni derinlere ?
boğar mısın beni yüreğinde ?
öldürür müsün beni derinlerde ?
acaba merhameti var mı ?
yıllardan sonra beni tanır mı ?
bir muamma karanlık gecelerimde
sabahı bekliyorum "gecenin kalbinde"


sabah ola hayır ola..