Gün ağarıyor,
kumru kuşları konmaya başladı yine pencereme
Simit satan çocukların sesleri geliyor uzaktan
Elimde, doğduğun anın fotoğrafı

Öyle mutluydum ki, sen geldiğinde ansızın
Ah benim ince sızım…
hayatı öğrettin bana.
Geçmişte hangi kızı üzdüysem,
şimdi içimde hepsi binlerce yara

Kollarıma ilk aldığım an geldi aklıma
Nasıl oluyor bu söylesene...
Sen ağlarken ben gülüyordum
Dün ağladığında ise, neredeyse kahrımdan ölüyordum

İzahı var mı, Annemi özlerken senin baban olmanın?
Dizlerim kanadığında naz yapıp surat asarken,
seni korumak için herkesin karşısında dağ gibi durmanın!

Dün beline bağlanan o kırmızı kuşak,
senin için düğün, benim boğazıma atılan düğümdü
Yutkunmayı denesem, kusacaktım.
Gitme demek istesem,
gözlerindeki mutluluğu görüp susacaktım…

Ah kızım...
Annen öldükten sonra hiç güneş doğmadı yüreğimde
senin tebessümlerini saymazsak
Belki hep mutlu kalabiliriz,
gece yarıları kurduğumuz sahte hayallerde
sabaha erip aymazsak!

Hani, “Baba olamayacağım örneğin, ölmek ne garip şey Anne!” diyordu ya Ahmet Kaya şarkısında
Ben ise Baba oldum. Oldum olmasına da…
“Evladımdan ayrı kalacak olmak ne garip şey anne!” diyesim geliyor şimdi…

Ama Annem de yok ki yanımda…
Sen gidene kadar hiç umursamamıştım
Oysa hep yalnızlık çıkıyordu falımda…

Kızım, yüreğimde ince sızım, gidiyor musun?
Ağaca anlam katıyordu, kuşlar yuva yaptığında dalında…
Tadı tuzu yoktu, binbir çiçeği dolaşmadılarsa, arıların balında.
Kırıldı kolum kanadım, artık yoksun ya yanımda

Şimdi küreksiz kaldım, dalgaların ortasında, bir lokma ekmeksiz salımda...
Sen benim dünümdün, çaresizim artık, bugün de yarın da…

Sana uyumadan önce okuduğum masallardaki gibi değil dünya
Merhamet iflas etmiş, öfke desen, vefasızlığın kârında.
Ama sen hep mutlu ve gururlu ol
Ne olur, babanı taşıdığını unutma kanında!

Hayattaki en büyük vicdan azabı
Anneni anne olunca sevmek
Babanı baba olduğunda anlamak
Ama onlar Allah’ın merhametini taşırlar kalplerinde
Mühim olan pişmanlıklar içerisinde yanmamak.

Sen bana sevmeyi öğretmişsin,
şimdi de özlemeyi öğreteceksin...
Çocukların olacak bir gün,
hem eşine, hem de evlatlarına yeteceksin...
Şaşırma söylediklerime, Anne olmadan nereden bileceksin?

Hayat çok kısa, aldığın hiçbir darbe üzüldüğüne değmiyor kızım
Şimdi kim hata yapsa hafızamdan siliyorum
Nasıl olsa bir bir yaşayacaksın hepsini
Daha fazla nasihat vermeden gidiyorum…

Pencereme konan kumrulara yem vermem lazım şimdi
Mutluluklar diliyorum...