Sen,
Sen, şimdi beni,
Bir kalemde seni,
Bir silgiyle siler gibi,
Bu gönülden silip atabileceği mi,
Sanıyorsun öyle mi?

Senin için bu kadar kolay öyle mi,
Vay be!

Durup dururken söyletme beni,
Mutluluklarımızı ertelemiyecektik hani,
Böyle mi yapacaktık bu işi!

İş dediğime bakma,
Yaptığın işle bunu karıştırma,
Bu hesap kitap işi değil,
Gönül işi...

Daha öğrenmedin mi,
Gönül işleri olsun deyince olmuyor,
Vadesi dolsun deyince dolmuyor.
Pazardan domates, biber almaya hiç benzemiyor.

"Çek kardeşim şurdan iki kilo irice olsun,
Şu kavunu koklayayım da alayım bal gibi olsun,
Yok olmaz kardeşim beş fazla gelir,
İki kuruş aşağıya olsun!", demekle olmuyor
Bu gönül işleri hiçbirşeye benzemiyor.

Umarım sen yastığa başını koyunca rahat uyuyorsundur,
Merak etme sen, ben ikimizin de yerine tutuyorum nöbetleri,
Ne gerek var ki ikimize de ikimiz birden uykusuz geçirmeyelim geceleri
Değil mi ama yani!

Üzgünüm ama, ben tutamayacağım sözümü,
Seni unutamayacağım bu besbelli,
Keşke herşey kolay olsaydı sözdeki gibi...

Perihan METİN