Derin bir sessizlik içimdeki, dingin bir ruh hali
Durmuyorum lâkin, gidiyorum bir yerlere farazi
Ayaklarım henüz bıkmamış yürümekten
Bakışların ileri, kararlıyım gerçekten

Neresi olduğunun yok önemi gidilen yolda
Belki yağmur yağar bakarsın, açık havada
Bazen çukura girer bu ayaklar,kiminde yapışır çamura
Aldırmak yok öyle ıslağa,balçığa,toza ve dumana

Yürüyorum işte, yönümü belirler bir önüme çıkan
Bu yolda tehlikeler var, yılan ve çıyan da bahtımızdan
Olsun yine de sevgiyle, hoşgörümüz alabildiğine
Bunun hatırınadır dağılır sis, zikirle edilen bir duadan.

Kim bilebilir ki ne getirir yarını ona
Belki değişecek hayatı bir içten selamıyla
Solan gülleri açılır gönlün de yeniden, ne güzel
Aşınır da inatla yürümekten kör bahtımız,
Açısı değişir hayatın, sıyrılır karanlıktan körpe ruhumuz.

Asla kapılmamak gerekir şu rutin hengâmesine
Peşinden hükümlü olmak zarardır gönül hanesine
Bırakma peşini yürü bu uğurda, ister düş yorgun
Yalnızların da sahibi var unutma,olmazsın mahzun.

Çıkışı var mı daralın yolun kimse bilemez
Elbet çözülür bir sebepten denir,ümit kesilemez
Üste düşen görevleri sen, usulünce getir yerine
Sürecek bu yolculuk böyle, yeterki yürü de.

Deseler de gitme sakın, bu yol yanlıştır yanlış
İnatla gideceğim işte, olsun sonu yıkılış
Kim demişki mertlik kumaş,eksilir o kesilince
Kısalmadık halen varız, yürüyoruz yine işte.

Çitleri yok sınırsız, hayat ne büyük
Haddi bilerek söyle, dinler küçük ve büyük
Vaat edilen gelecektir başa, sonu hayrola
Kiminde yalınayak, kiminde de binekle
Görene dek son limanı,yürüyoruz halen işte.


Oğuzhan KÜLTE