Ey benim güzel peygamberim,
Ey kalplerin süruru, gözlerin nuru, canların canı peygamberim
Son nefesinde dahi ümmetim ümmetim demeyi bir an bile bırakmadın, ümmetimin hali benden sonra ne olacak diye hep bizleri düşündün.
Sen bizleri bu kadar düşünürken biz sana layık ümmet olamadık, müslümanlığı hakiki manada taşıyamadık, yaptığımız ibadetlerden lezzet alamadık, ömrümüze yansıtamadık, müslüman neydi kendisinden emin olunan kişiydi; tutulan oruçlar, kılınan namazlar dünya sevgisini içimizden söküp atmaya da, hiçlik noktasına varabilmeye de yetmedi.
Kuran senin ahlakın iken biz Kuran’ı kalplerimizin baharı yapamadık.
Olduk ne oldum delisi, kaybettik benliğimizi, sahip çıkamadık bize bıraktığın 2 güzel mirasına, bütünleşemedik Kuran ve sünnetinle
Birinin canına kıymanın çok kolay olduğu, insanların birbirine nefes olmak yerine nefislerinin hakim olduğu, sevdirenin hatrına sevenin çok az kaldığı, güven duygusunun gittikçe daha da azaldığı, dünyalık süslerin insanı kolaylıkla esir alabildiği bir çağa geldik.
Bizlerin üzerine biliyoruz ki titreyensin, ümmetim olmadan cennete girmem diyensin, Kevser başında bizleri bekleyensin, sen bizleri bu kadar severken bize sevgine layık olacak işler yapmamız için dua et, halimizi düzeltebilmek için dua et, ölüm bizi gelip bulmadan tövbe ederek günahları terk edebilmemiz için dua et.
Yarabbi;
Bizleri habibinin şefatine layık olanlardan, ümmetim diye çağırılacaklardan, Livahul Hamd sancağı altında toplanacak olanlardan, Sırat-ı müstakimi kolay geçebileceklerden, seni ve habibin Resullulahı a.s. görebilmeye layık olanlardan eyle.
Amin....