0
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
364
Okunma
Cumartesi kokan annem
Dili yasak olan annem
Sen bu dünyanın vicdanısın
Kalpsiz dünyanın kalbi
Ruhsuz koşulların ruhusun
Herkesin şiiri annesiyle başlar
Annem senin her nefesin bir şiirin tekrarlanışı gibi
Sen evimizin cenneti
Gülüşlerimize narlar sıçratanısın.
Penceresizliğime pencere olan annem,
Ay gibi parlayan o güzel yüzüne,
Nakış misali söylediğin o tatlı sözüne ki,
Oğluşun varlığına hasret kaldı;
Seni çok özledi.
Ne kadar sende ayrı olsam da
İrfan-ı terbiyelerin hep aklımda
Hep yankılanıyor kulaklarımda
Tek gayem seni onurlandırmak annem
Şimdi anneler günün kutlu olsun
Gülüşünü hiç eksik etme annem
Sen kapının önünü temizlediğin bir gün
Elbet bir gün, bu şehirlerin bağırsaklarından
Çıkıp geleceğim sana annem...
