Yaşamanın sevinci
Bazen öyle gelir
Gönlüm bir dilenci
Bazen bir iskelede
Bazen de bir meyhanede
Sokağın dönemecinde
Bıraktım sevgimi
Salı veririm kendimi
Müziğin akışına dolunayda bile
Aklımı kaybedercesine koptum
Ama
Yine de gönlüm seninle

Anıları biriktiririm hücrelerimde
Bazen bir dost
Bazen de bir dilenci oluveririm
İstediğim sadece bir sevgi
Bir yakınlık
Yaşama sevinci
Ama nerede
Kendi kendime yaptıklarım
Pişmanlıklarım gelir aklıma
Bazen boş vermek gelir
Bazen de akıllıca
Özür dilemek isterim kendimce

Her gidişin bir dönüşü gibi sevgim
Bazen ayrılıklar bazen de
Hoş gelişler oldu sevdamızda
Üşüdüm bazen dar sokağımda
Tırmaladım şiirleri koparamadım
Bir türlü hayatımdan kendimi
Yalnızlığın kitabını yazdım
Hepsi de sen diyordu
Ne yazık

Bir gün öyle bir şey oldu
Sanki gün yeniden doğuyordu
Canlandı bedenim
Bir deniz kıpırtısı gibi
Her yer güllük gülistanlık
Bahar kokuları geliyordu burnuma
Sarhoş edilmişcesine gönlüm
Beni bağışlar gibiydi gözleri
Ellerini açmışsın
Göğsümde kelebekler uçuşur gibi
Beni bekliyordu kolların
İşte bu dedim, işte bu
Gözlerim yaşardı
Vakit bitmişti
Yaşamın sonu geldi
Daha ne olsun
Yaşamın sevinci

Behçet Bük Eskişehir
1 Eylül - 2019