Senden uzak günlerim
Hep bulutlu geçerdi
Gözyaşlarım sel olur
Şehri yağmur sulardı
Varlığımın sebebi idin
Geçmiyor ki sensiz yıllarım
Gardiyan gecelerimde düşler
İçimde buruk gurbet yolları
Bir hatıra bir anı vardı
Şu arsız gecelerimde
Artık hiç bir şey de kalmadı geride
Seller aldı götürdü hepsini
Bütün buruk sevgileri
Sızlamış duygular, imkansız satırlar vardı
Kıyıda her bir köşede kaybolanlar
Kaldırım taşlarına eş odu
Şiir olup çakıldı kaldı, yollarında paramparça duygular yine
Yorgun gönlümüz yerlere uzanıp kaldı
Yanar gönül ormanlarım bir bir yükseklerde
Yaşama bir umut vardı
O da yok oldu ellerimde
İçimizde bir sevgi
Alev alev yanan belki de
Gönlüme dökülen gözyaşları kaldı
Yıkamak isterdim bütün kötülükleri
Sinsi bulutlar elimden aldı
Toprak oldu taş oldu vurdu göğsüme, göğsüme
Söndüremezdi içimdeki yangını
Ne yağmurlar ne de okyanuslar
Mehtabın derinliğine saldım hasretimi
Yoksulluğun serinliği sarmıştı bedenimi
Oysa hepsinden daha güçlüydü, sevgin
Senin özlemin bir başka,
Bir başkaydı sevdiğim, bir başka...

Behçet Bük Eskişehir
30.8.2019