gamsız geceği ayıklamak için
hani kurgun gibi unutulmaz haz
zaman parmaklardan ter boşluklardan düş /ünce



yakalamak istedim alevinin parlayan değişiklerini
kenarlardan tuttum hep beklemek gibi yarım ve sade
ısmarlama düşlerin tadı yoktu ve çıplaktı yalnızlık denen acı



üşüyen rahvan atlar gibi zaman özlem ve iki kat hasret
bir kuş gibi dolaşıp geziyordu aşk kon dedim azaldı hep
hep derim korkunun masasında sevgi hep yarım aştır



dedim hep bir renk eklenirken ruha değişik gelmez bir şeyler
sıkıca tutulmalı ki ne kalın nede ince aksın yaşların uyumu
gevsek kalmasın istek parçalanmasın duyguların yalınlığı




geceyi bölmek günü kurtarmak anı ışıtmak iki katı
her şeyden üç tane olmalı biri yanında biri aklında bir aşkla olmalı
eğilip yerden toplayamazsın sonra üzüntü denen ardışık kırılmışlığı




tutup gökyüzünde uçar elin bile değmez irkilir ruhu reva
gel desen işi vardır unutur o günün yansımalarını
bakkala çıkar gibi gelmeli ezerek zamanı bilerek özlemeli




unutmamalı ellerin ve parmakların bir çiçeği uyandırdığını
yıldızlara kadar akan har ve dünyanın uzaklığı saman yolu yandı
eridi yalnızlığın soğuk gülüşleri , dokunmak isterken tül gibi can süzüldü



sarılmak istedim sadece
üşürken erken ,düşerken yalnız
severken yanılmadan deli gibi