Hazan zamanı geldi, sararıyor yapraklar.
Yeşil sarıya döndü, hüzün çöktü yurduma.
Şehitler ve meyhitle, dolu kara topraklar.
Hainlerin yaptığı, dokunuyor kanıma.

Yaprak dökümü gibi, kesilmiyor arkası.
Ne çok düşmanı varmış, o benim memleketim.
Ülkemizin her yanı, sanki şehit tarlası.
Ne yaparsanız yapın, bölünmüyor milletim.

Anaların gözyaşı, dökülürken toprağa.
Melekler ziyarette, şehit hanelerini.
Şehidimin al kanı, renk verirken bayrağa.
Ataları karşılar, Peygamber erlerini.

Allah diyerek ölmek, herkese nasip olmaz.
Bu kutsal toprakları, koruyan şehitlerdir.
Hainlerin yaptığı, yanlarına kalamaz.
Onlar cennete giden, kutsanmış askerlerdir.

Nice kahraman gördü, bu mübarek topraklar.
Sakarya, Dumlupınar, daha dün gibi yakın.
Şehitler sayesinde, dalgalanır bayraklar.
Kanlıpınar burada, Afyon’a gidin bakın.
Niçin küçümsüyorsun, İstiklal savaşını.
Hanedan teslim etti, düşmana memleketi.
Nasıl unutursunuz, milletin bekasını.
Esaretten kurtardı, Atatürk bu milleti.

Çanakkale ruhuyla, kazandık İstiklali.
Otuz Ağustos’ta biz, yurttan attık düşmanı.
İşte böyle sağlandı, ülkenin istikbali.
Lozan’da imzaladı, İnönü son fermanı.

Yazıyorum yukarda, Türk’ün bitmez düşmanı.
İçimizdeyse düşman, yakışır mı bizlere.
Bakın güneydoğuya, kabarmış hain kanı.
Sonunuz yaklaşıyor, hatırlattım sizlere.

Ne Türk’ten ne de Kürt’ten, artık ölen olmasın.
Bu güzelim topraklar, hepimizin mekânı.
Türk’ün düşmanlarına, vatandaşlar kanmasın.
Son bulmalı bu savaş, şimdi vuslat zamanı.
Askeri şehit eden, bu hainler onmasın.

HİLMİ CAN.
27.AĞUSTOS.2019.
(4897)