tüyü bitmemiş kuşa sorsan
alacağım var der, maviden


maviye sorsan
bana mı sordu! der
tüylenirken..

yani buradan çıkınca nereye varılır bilmiyorum

kağıt, kalem ve gözlerim arasındaki hat
eğilip bükülürken ekranda
benimle çıkar mısın
sonu başa varsa da!


yolumuz kısa olabilir,
ya da münasip bir yerde indirebilirim ellerini avuçlarımdan
yeter ki nakavt olmasın söz
dudağında tutulmaktan


gelirken sessizliğini giyinirsen, sevinirim
suskunluğundan harf satın alıp
karşılığında ünlem kondurmayı düşlü’yorum


hem düşünsene
yanağına üşüşen utangaç pembelerle
gülleri dererken usuldan
kül yutacak kuşların
ateşe ilk uçuşundan


ve artık dublör kullanmayacak aynalar-söz-
sırrı ifşa ederken


yarın geç olabilir hem
ama dün için vakit erken


hadi,
tüyü bitmemiş bir arzu
-halden anlar muhakkak

gölgelen sunağında

ağustos en son ocak"