4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1163
Okunma
Denize atılmış bir çelenktir
İki gözünün parlaklığı
Uzun uzadıya ışımış
Bir kış daha geçiyor işte
Her şey için
Özensiz ve dağınık.
Uzak bir rıhtım vurgusu.
Benim hata,onun hata.
Kedi oluşuyor zamansız sokulgan
Seni üzüyorum
Sonra tramvaya biniyorum
İşte yüce kör adam.
Rastlaşan iki ifadeyiz
Vardığınca göçebilen,tanımlayan
Dadanır durur boğazıma
O gergin çarmıh
Adını sen yokken ansam
Kolumu kanadımı sana
Hizalanmış ağrısı
Vücut gibi iki yarı
Ben kendimin algısı:
‘biri’
Basbayağı tanımadığım
Cisim denli donuk.
Delirdiğini düşünenler oldu
Aynayı aldılar,kırdılar
Sonra bir kafetaryada
Çelenk…
Ben öyle hüzün görmedim
Cevap Yaz