2
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
899
Okunma
Gelişin aşk gidişin
ölüm gibiydi sanki,
Nasıl da söndürdün
birdenbire gözlerimin
ferini,
Yaşamak isterken
delice bendeki seni,
Gururun engel oldu,
varamadan sana
kırdılar dizlerimi...
Mecalini yitirmişken,
çarpıntıdan kan döken
çaresiz yüreğime,
Ne feryatlar dayanabildi
ne de umut çığlıkları,
Ve ben, çaresizliğinin
bedelini gözyaşlarımla
ödedim,
Sen acı acı sözlerimi
yutkunmayasın diye...
Ey anıları hatırlamaktan
yorgun kalan
Dilba Hanım!
Sen ki aşk kokulu
ölüm yadigarisin Şairine,
Elbet mısralarda
buluşacağız,
Sen yeter ki
üzülme....
5.0
100% (4)
Cevap Yaz