1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
594
Okunma
şu tehdid-i azîmden neş’edi vurgunun
yaralı bir gonca gül
dikenimle solgunum
acîb bir muhal içinde
anlatmaya yorgunum
ey Halık-ı Cemil’im
ey Cemâl-i gülşeni sabahın
köle der; lisan-ı acz ile
açılsın şu karanlık perdeler
sır saklarken koynunda
niyaz ediyor gökler
vicdanımı siper aldım
düşmüşken imtihanın koynuna
Âkif’in haberi ile bildirildi sefahatim
işte o nefs-i emmarenin nakıs bir esiriydim
her nefeste dirildim
gaflet kuytularında boğuşurken
bir temyiz-i hâl ile aniden
açılmış avuçları Rabbisine
O’nu andığım her an aziz
unuttukça zelîldim..
5.0
100% (2)
Cevap Yaz