1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
760
Okunma
Gökyüzüne bakıyorum çıplak gözlerle.
Görünmüyor elbette çünkü miyopum.
Gözlükleri takınca ki o ne muazzam bir güzellik.
Işıl ışıl parlayan noktalar görür önce insan.
Sonradan farkeder sonsuzluğa baktığını.
Sonsuzluğun içindeki umudu, güzelliği farketmez benim gibi miyoplar,
Ya da gözü açık körler mi deseydim.
Peki ya umut ona koşarak gelirken,
Arkasına bile bakmadan at gibi umuda koştuğunu zannedenlere ne demeli.
Onlar mı yanlış yere bakıyor yoksa,
Umut mu onlara gözlüksüz görünmüyor bilemiyorum.
Ben mi? Umuda bakan gözlüklü adam.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz