İSYANKÂRIM
Issız gecenin, karanlık sessizliğinde
İçimden acı çığlıklar, atasım gelir
Acıyla geçen, o zalim günler içinde
Kalbimdeki bu zinciri, kırasım gelir

Bilinmez çile vardır, bu garip başımda
Bütün dertleri bırakıp, kaçasım gelir
Nice çileleri çektim, bu genç yaşımda
Bütün bu dertlere, isyan edesim gelir

El alem özgür, dolaşırken dışarıda
Kanat açıp buralardan, uçasım gelir
Kapanırken kapılar, kalırım burada
Bir anda, o kapıları kırasım gelir

Yaşadığımız o günlerin, baharında
Bulutlara tutunarak, uçasım gelir
Üstüme kapanan, kapıların ardında
Bu başımı duvarlara, vurasım gelir

Saygı bilmezler, herkes kendi havasında
Kimisi yaşamında, mal mülk sevdasında
Bitkin geçen günün, acı hatırasında
Karanlık o gecelerden, kaçasım gelir

Yeter artık yeter, çekilmez oldu çile
Bahçede gül bile, hasret kaldı bülbüle
Lanet olsun lanet, çekilen her bir güne
Kötü günlerimi bir bir, sayasım gelir

Sevgimiz doyurur, sevgiye aç olanı
Tatlı söz yuvadan, çıkarıyor yılanı
Hiç aklım almıyor, sevgideki talanı
Ben bu dertleri başımdan, atasım gelir

İnsan sevince, kötülük edemez derler
Virane olan bahçede, açar mı güller
Sevgiye hasret kalıyor ise, bülbüller
Sevgiden nefreti, söküp atasım gelir

Sevgisini bilenler, sevgiden vazgeçmez
Der Midayet yılan attığı, zehri içmez
Dertsiz olan biri varsa, çileyi seçmez
Bütün dertleri, üstümden atasım gelir
(0217) Mayıs 1981
Şair Midayet Kara