Ne anlamı var? şiiri - Özcan İşler

25.2.2020 20:08:31

Fakirliğin İhtişamı

Fuzulî, bütün beşeri hayatını imbikten geçirip yüreğinin olanca duyarlılığı ile bir şiir ipine bir dize inci dizmiştir.
Kimden incinerek söylediği, hangi tavra başkaldırı için bu dizeyi terennüm ettiği, nasıl bir halet-i ruhiye içinde bu dizeyi diline doladığını bilmiyoruz; ama bütün zamanlarda onun bu söylediklerini tekrarlayacak nice nice kaderdaşları olduğunu, söylediği dizenin bütün zamanlar içinde yeniden anlam kazanarak birileriyle kendisini dert akrabalığına sevk ettiğini kestirebiliyoruz. Dize hem çok veciz, hem de bir belagat numunesi:

Fakîr-i pâdişeh- âsâ gedâ-yı muhteşemem
Fuzulî
(Fakirim ben, ama padişah gibi bir fakir; bir dilenciyim; ama muhteşem bir dilenci…)

Fuzulî bu dizeyi nasıl bir ortamda ve hangi şartlarda söyledi bilemiyoruz; ama ihtimaldir ki birileri kendisini hor ve hakir görmüştür de onlara isyan babında söylemiştir. Bu durumda dizenin yorumunda bir başkaldırı havası sezilir. Hani birileri tarafından hakir görülen veya dayatmalara uğratılan kişinin, özgürlük ruhunu ortaya çıkarıp isyanını bir tokat gibi muhatabının yüzüne çarpması gibi. Kim bilir, zalimin yüzüne bu dizeyi haykırmak ne derece büyük bir ferahlık veriri insana!…
Belki de Fuzulî bu dizede, insanlara şairaneliğinin gücünü hatırlatmakta ve şiir vadisindeki müstesna duruşuyla kendini bir sultan hissettiğini, böylece maddi fakirliğinin verdiği burukluğu kapatacak bir teselli yolu bulduğunu söylemektedir.

Özcan İşler, @ozcanisler1

25.2.2020 20:07:54

Fakirliğin İhtişamı

Fuzulî, bütün beşeri hayatını imbikten geçirip yüreğinin olanca duyarlılığı ile bir şiir ipine bir dize inci dizmiştir.
Kimden incinerek söylediği, hangi tavra başkaldırı için bu dizeyi terennüm ettiği, nasıl bir halet-i ruhiye içinde bu dizeyi diline doladığını bilmiyoruz; ama bütün zamanlarda onun bu söylediklerini tekrarlayacak nice nice kaderdaşları olduğunu, söylediği dizenin bütün zamanlar içinde yeniden anlam kazanarak birileriyle kendisini dert akrabalığına sevk ettiğini kestirebiliyoruz. Dize hem çok veciz, hem de bir belagat numunesi:

Fakîr-i pâdişeh- âsâ gedâ-yı muhteşemem
Fuzulî
(Fakirim ben, ama padişah gibi bir fakir; bir dilenciyim; ama muhteşem bir dilenci…)

Fuzulî bu dizeyi nasıl bir ortamda ve hangi şartlarda söyledi bilemiyoruz; ama ihtimaldir ki birileri kendisini hor ve hakir görmüştür de onlara isyan babında söylemiştir. Bu durumda dizenin yorumunda bir başkaldırı havası sezilir. Hani birileri tarafından hakir görülen veya dayatmalara uğratılan kişinin, özgürlük ruhunu ortaya çıkarıp isyanını bir tokat gibi muhatabının yüzüne çarpması gibi. Kim bilir, zalimin yüzüne bu dizeyi haykırmak ne derece büyük bir ferahlık veriri insana!…
Belki de Fuzulî bu dizede, insanlara şairaneliğinin gücünü hatırlatmakta ve şiir vadisindeki müstesna duruşuyla kendini bir sultan hissettiğini, böylece maddi fakirliğinin verdiği burukluğu kapatacak bir teselli yolu bulduğunu söylemektedir.

Özcan İşler, @ozcanisler1

25.2.2020 20:07:28

Fakirliğin İhtişamı

Fuzulî, bütün beşeri hayatını imbikten geçirip yüreğinin olanca duyarlılığı ile bir şiir ipine bir dize inci dizmiştir.
Kimden incinerek söylediği, hangi tavra başkaldırı için bu dizeyi terennüm ettiği, nasıl bir halet-i ruhiye içinde bu dizeyi diline doladığını bilmiyoruz; ama bütün zamanlarda onun bu söylediklerini tekrarlayacak nice nice kaderdaşları olduğunu, söylediği dizenin bütün zamanlar içinde yeniden anlam kazanarak birileriyle kendisini dert akrabalığına sevk ettiğini kestirebiliyoruz. Dize hem çok veciz, hem de bir belagat numunesi:

Fakîr-i pâdişeh- âsâ gedâ-yı muhteşemem
Fuzulî
(Fakirim ben, ama padişah gibi bir fakir; bir dilenciyim; ama muhteşem bir dilenci…)

Fuzulî bu dizeyi nasıl bir ortamda ve hangi şartlarda söyledi bilemiyoruz; ama ihtimaldir ki birileri kendisini hor ve hakir görmüştür de onlara isyan babında söylemiştir. Bu durumda dizenin yorumunda bir başkaldırı havası sezilir. Hani birileri tarafından hakir görülen veya dayatmalara uğratılan kişinin, özgürlük ruhunu ortaya çıkarıp isyanını bir tokat gibi muhatabının yüzüne çarpması gibi. Kim bilir, zalimin yüzüne bu dizeyi haykırmak ne derece büyük bir ferahlık veriri insana!…
Belki de Fuzulî bu dizede, insanlara şairaneliğinin gücünü hatırlatmakta ve şiir vadisindeki müstesna duruşuyla kendini bir sultan hissettiğini, böylece maddi fakirliğinin verdiği burukluğu kapatacak bir teselli yolu bulduğunu söylemektedir.

Özcan İşler, @ozcanisler1

26.8.2019 22:28:47

Şair Olmak

Ünlü bir Arap şairine genç bir şiir sevdalısı gelir "şair olmak istediğini, ne yapması gerektiğini" sorar.
Şair ne desin? Delikanlıyı kırmamak için "Şimdi git, şairlerin bütün şiirlerini ezberle öyle gel." der ve genci başından savar. Bir zaman sonra genç adam şairin karşısına dikilir, "Dediğinizi yaptım efendim." der. Gencin hafızasını yoklayan şair hayretten şaşırır.
Onun azmini, ciddiyetini, samimiyetini- belki yeteneğini fark eder, ardından :
-Bundan sonra bütün ezberlediklerini unut, sonra yazmaya çalış! der.
O genç adam şair olmuş mu olmamış mı bilemiyorum ama bu hikayeden alınacak ders bana kalırsa şudur : Yeni bir şey söylemek, yazmak, yapmak için başkalarının bu alanda neler yaptıklarını bilmek gerek.
Mevlana belki de Şems'in:
-Ne zamana kadar başkalarının sözlerini naklederek övüneceksiniz? Sözünden etkilenerek "Dünle gelen dünle gitti, bugün yeni bir gün, yeni bir şey söylemeli." Der.
Demek ki şair, sanatçı olmak için, taklit faydalı belki de gerekli ama, o noktada takılıp kalınmamalı. Taklit yolu kesin bir yol mu?
Bu yoldan giden şair olur mu?
Sanmıyorum.

Nihat Boydaş