Sen ve ben
Bir gün dostum
İki yabancı olacağız
Ya bir ırmak kıyısında, ya deniz
Yeşilin ve mavinin her renginde yüzeceğiz
Çıplak ayakla yürürken dünyadan uzaklarda
Yeniliklere doğru beraberce
Doğmuş geceye kucak açarken
Birbirimizi özlesek bile
Ödün vermeyeceğiz kendimizden
Anıları bırakacağız sessizce kıyılarına
Görmeyen gözlükler takacağız birbirimize
Üstünü özgürce işlediğimiz dünyamızın
Benzersiz koylarında gezinirken
Her şeyi unutacağız
Bazen siyah bazen de beyazına küserek hayatın
Üzüntüleri bırakacağız sahillerine sere serpe
Mevsimlerden birinde yaz güneşine aldırış bile etmeden
Bırakacağız kumlar üzerine kendimizi ve hatıraları saatlerce
Kim bilir maviliğe alışalım derken
İnsanlığımızdan utanacağız
Yeşilliğine gömüleceğiz hayatın
Geceyle bütünleşecek sevdamız
Özgürlüğünde avunacağız bulutların üzerinde
Semaya bakarken yıldızları bile es geçip
Yalnızlığımızda kavrulacağız gözlerimizin
Yetim kalan uykusuz çocuklar gibi boyun bükerek
Islak avuçlarımızda gizlediğimiz anıları
Güzel günlerde hep avunacağız
Sonsuza dek
Sen ve ben...

Behçet Bük Eskişehir
ağustos - 2019