YANARIM
YANARIM
Kaderin elinden, aman el aman Ektim sele verdim ona yanarım Belekte yolumu bağladı zaman Kemale geç erdim ona yanarım Kul köle olduğum demedi yeter Ellerimde nasır, bedenimde ter Denizi daralan, yunustan beter Kıyıya iz vurdum, ona yanarım Bataydı zamanın pul para yanı Koluma bağ ettim sapı samanı Boşuna harcadım hancıyı hanı Her geleni kırdım ona yanarım Haddin aşıp kurgu kurdu insanı Batsın bu âlemin mal canlı yanı Bi nefeslik aha değmezmiş fani Nice gönül kırdım, ona yanarım Her bendenin hayrı şerri dilinde Rolü sonsa, şerit kopar ölümde Dağların levhası, kurdun elinde Eşeğe yol sordum ona yanarım İyi bakılmasa, nemrut küsermiş Hor göreni kızar sonra asarmış Bikaç kemik üçtaş eski esermiş Niye çeper ördüm ona yanarım Şair Şerifoğlu’m, bak imkân ara Düşkünün kaderi, ezelden kara Unutup derdimi sormayan yara Nası meyil verdim ona yanarım Ali Eliş |
Her zamanki gibi yine çok duygulu bir şiir okuttunuz...
Tebrik ederim…
......................................... Saygı ve selamlar..