3
Yorum
13
Beğeni
0,0
Puan
878
Okunma
azize’ye...
vakit
ayvaların sarardığı demler mi
bir kara
ince duman
seyrelip gidiyor
bulutlar arasında...
nasıl da
şaşırıyoruz
ellerimizin
değdiği ellerin
bir bir soğumasına...
yaprakların göçü
der
ağaçlar buna
kuşlar
telek dökümü
insan
insan ne ki acıların bir dalga gibi
yüzümüze çarptığı
kıyıda...
eksilmek
bir taş düşmesi belki
denize
belki toprağa tohum,
ağlama
üzülme
kara üzüm gözlü çocuk
kim bilir
kimlerle yarenliktedir şimdi
bir türkü söyledi
gitti say
bir şiir okudu
gitti...
gitti işte
herkes gibi...
vakit
yaprakların çürüdüğü dem midir
birer birer
soğuyor
elimizin değdiği el...
15/08/2019
ödemiş
Cevap Yaz