1
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
1065
Okunma
kelebek kahrı masumluğu içsel sesim
ruhum kırmızı ateş dansıydı
sıradan sevmek değildi bu
baştan tepeye yaratılan
ellerimin sızısı kanım aşk kokuyor
duvarlarım bana konuşuyordu
ben sana
gece gökkubbesinde
ay ve yıldızları aradım
derdime çare, ilaç ol
_kim anlar ki,
yürek yangımı
benden başka acımla ölürken
içim dışım kıyım
gözlerim buğu
söyle...
iyileştirebilir misin
ölü kalan yanımı?
nefretle büyü
büyüt kendini
kandırabildiğin en güzel yalanım
yol aldığın en uzun yolda
ellerimsiz git gidebildiğimiz kadar
yol senin....
acı insanı güzelleştirir
ben kendime odaklıyım
yeryüzü ve gökyüzü
ay ve güneşe tutunuyorum
temmuzda öl ölebildiğin
kadar
bir daha ben doğmam
gönül koyduğum bu aşkta
gözyaşlarım bana armağan kaldı
7.6.19
SenAY.
Cevap Yaz