3
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
955
Okunma
Uğrunda gözyaşı döktüren dilber,
Gördüm ki sonunda virane kalmış.
Yıllardır hasreti çektiren dilber,
Bir Sen ve bir de Ben, divane kalmış!
Böyledir bu dehrin oyunu böyle,
Nerde o mutluluk, sende mi söyle?
Ne umduk, ne bulduk sonunda öyle;
Hangi aşk başlayıp şahane kalmış?
Bülbül dem tuttukça güllere karşı,
Gül kokusu sarmış arzı ve arşı.
Dalında dikenler hep iğne başı,
Bülbülün aşkına bahane kalmış!
Bir Leyla, Mecnun’muş güne kalanı,
Anlatır dururlar masal olanı.
Züleyha’nın Yusuf aşkı yalanı;
Günümüze tek o nişâne kalmış!
Bitmez yine aşklar mahşere kadar,
İnsan bu, insana açık bir radar.
Adem ve Havva’yı bağlayan kader;
Ârifler gönlünde kâşane kalmış...
23.01.2015
Fatih-İST.
Enver Özçağlayan
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz