Dostlarım sorunca, derdin yerini,
Bağrım dedim bağrım, yanıyor işte.
Taparak sevince, kulun birini,
Ağrım dedim ağrım, kanıyor işte.

Ok yedim cânândan, sıra sıralı,
Sevdam can çekiyor, ağır yaralı,
Ölü yaşatmakmış, yârin kuralı,
Canlı gezdiğimi, sanıyor işte.

Tabipler diyor ki, dinmez bu sızı,
Tam yerinden vurmuş, zalımın kızı,
Merhem kabul etmez, gel yorma bizi,
Gelsin cânân sarsın, deniyor işte.

Aşkın kanununda, böyleymiş töre,
Gönül morgundayım, göz göre göre,
Azrail gelince, bitermiş süre,
Ecel şerbetini, sunuyor işte.

Artık gülüşlerim, sahtedir benim,
Aşka çabalarım, ahdedir benim,
Mutluluk içimde, uhtedir benim,
Aşkın çarkı terse, dönüyor işte.

Gayrı dayanamam, ben böyle derde,
Sabrım da Eyüb’ün, bittiği yerde,
Kapansın gözüme, simsiyah perde,
Rabbim de sınavla, sınıyor işte.

Kul Figani bilir, bu yara onmaz,
Hazan vurmuş güle, bülbül de konmaz,
Yaram pıhtı tutmaz, kanım da donmaz,
Bu derde düşmeyen, kınıyor işte.

Kul Figani (Erdem GÜMÜŞ)
04.08.2019