10
Yorum
23
Beğeni
0,0
Puan
985
Okunma
mutlu musun, dediğinde
az bekle,
kalbime sorup döneceğim, demiştim
direksiyon hakimiyetini kaybeden bir soruyu kullanıyordum
ve kalbime giden o dik yokuşta
şarampole yuvarlanmıştım
geri geldiğimde yoktun
sanırım aşkın rahmetine kavuştuğumu zannedip
kalbini avutuyordun
bekleseydin eminim ehliyeti bakkaldan mı aldın, diyecektin
ben de cevaben
gözlerinden! diyecektim
noktan mıyım dediğinde
çok bekle,
virgüle danışıp geleceğim, demiştim
üç noktanın üzerinde yürüyordum çünkü
ve s’onsuza giden o yoldan
virgülsüz dönüyordum
geri geldiğimde yoktun
sanırım çok bekle’ yi mecazen anlamıştın
oysa giderken kalbine
tercüman atamıştım
bu şiir kime ?! dediğinde
ki diyeceksin eminim
kalbine sor diyeceğim
az bekle, dediğinde
kopyacııı diyeceğim..