Çoktan gitmişti o benden
Yokolmuştu o bu bedenden
Şimdi eskisi gibi acımıyor kalbim
Şurada esen bu rüzgar ılıtmıyor bak artık..."kalbim"

Ömrü boşa karalamamak lazım
Dolu ümitleri boş insanlara bağlamamak lazım
Dualar’da hep gecikiyoruz ve sonunda hesaplar gözümüzü korkutuyor
Böyle böyle bu beden tükenip yoruluyor

Oysa biz hep başkalarının yazılarını okuduk
Başka acıların acısını hissettik durduk
Hep korkuyorduk kaybedeceyimiz
Günün gelmesinden
Ruhlarımızı hep tatmin edici sözlerle besliyorduk

Dayanırdı bu yürek eskiden olsaydı eğer
Sevginin güçlü olduğu zamanda olsaydı eğer
Oysa çoktan gitmişti o bu bedenden
Gerçekten’de Rabbim beni çok seviyormuş
Uzaklaştırdı onu bu güzel yürekten

Şükranların büyüğünü duyuyorum
Kanamıyor yaram eskisi kadar, bakıp duruyorum
Oysa ne ümitler yerle bir oldu bu gönül ordusunda
Şimdi sürpriz kutudan çıkar gibi kafamda sorular
"Ömür biterde ilişki bitmez mi"?