15
Yorum
21
Beğeni
5,0
Puan
680
Okunma
Bir zamanlar, ışık cümbüşüydü Asuman
Günümüzde yıldızlar da küstü İstanbula
Ümit’ler gibi, hayaller gibi büründü karanlığa.
Bir zamanlar en yakın dostumdu sırdaşımdı
Yıldızlar ve ay, , dertleşirdim onlarla
Küçücük balkonumda elimde demli bir bardak çay.
Dinlenirdi bedenim Ve ruhum huzurun koynunda
Çok iyi gelirdi bana yıldızlar, küçük ayı ve ay.
Bir başka boyuta geçerdi duygular.
Tadı kalmadı ne elmanın, ne narın
Bilinmez oldu başa ne gelecek yarın
Tek teselli terk etmedi arada bir parlayan ay.
Güler Elmalı
5.0
100% (17)