6
Yorum
21
Beğeni
5,0
Puan
860
Okunma
suskun düşünceler yumağıydı gözleri,
en siyah matemlerin gizlendiği düğüm,
öyle masum,öyle çaresiz,öyle yorgundu ki,
çöz çöze bilirsen..
sonra bir gün,
daha fazla dayanamadı taşıdığı yükün ağırlığına,
kendiliğinden çözülüverdi o kara düğüm,
vakit kalmamıştı uzun uzun anlatmaya,
yükledi tüm acılarını iki damla göz yaşına,
özlemleri feryat olsa da derinden,
sessizce süzüldü gözlerinden,
denizleri taşıran da işte o iki son damlaydı....
Emine rezzan sipahi
5.0
100% (15)
Cevap Yaz