PARAYA KUL OLMAYIN


Ümitliyim,bir gün elbet çıkacağım düze.
İşte o zaman;tüküreceğim,birçok yüze.

İşsizim,arabasız,evsizim,kimsesizim.
Hepsi gelip geçici;Allahımız var bizim.

Kulağımı kabartıp,birçok dertli dinledim.
Dertsiz hiç kimse yok ki;bunada şükür dedim.

Bir yastıkta kocamak,ne zormuş bu zamanda.
Gönül almak istersen,yolu,çok kazanmanda.

Teredütlü sevmeler;sevgiyi,katledermiş.
Allaha sığınanlar;her daim şükür dermiş.

Elimden herşey gelmez,ben biçare bir kulum.
Dört elle sarılamam,benim var iki kolum.

Elimden ne gelirse;ha onu tam yaparım.
Paraya kul olamam,yalnız Hakk’a taparım.

Hep böyle sürüp geldi,geldim tam bu yaşıma.
Kabul edersen böyle,öyle otur karşıma.

Dostmuş,arkadaşmış,akrabay mış,oldu bela.
Hepsi bir bir öldüler;okunmadan bir sela.

Derim,derim hep derim;paraya kul olmayın.
Şu ölümlü dünyada;İnsanlıktan olmayın.



Mustafa YILDIZTEKİN