1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
556
Okunma
Ötesinden yola çıktığında
ruhlarca yıllık
Mezopotamyalı
hafızasını yitirir insan
suların kenarından
sütten kesilmiş
bir dünyalıya
tokatını atar
yazgı denilen yavşak
ağır çekim
yavaş yavaş
sanki oyuncak bebeğini
unutur bir kız çocuğu
tarihin eril
dokularında
tanrı yapımı
bir neşterle
deşmek adetten sayılır
bu ruhsuz mağaranın
çınlaması bitmeyen
kulaklarını
insanlık
insanlığını düşürmüş
tarlada
fabrikada
ofiste
uzaya
siyaha
sessize alınmış
Havva utancıyla
bir yeminimiz var
kendimize sebep olacak...
İlker ÖZDEMİR
5.0
100% (1)