Devr-i àlem değişti, hâkla batıl karıştı,
Aman Tanrım nasıl hal, âlimden firar furkan,
Cahil ehile düşman, bu nice bir yarıştı,
Tarumar etti cemi, iblise uydu serkan.

"Oku" diye inerken, âsumandan âyetler,
İlimsiz mi kıpırdar, yeşil sarı yapraklar?
Hangi bilim mushâfı, inkârla şikayetler?
Ne yağdı da reddetti, mütevâzi topraklar?

Sağlar iken dengeyi, hâkkın eğri ekseni,
Kim erer ki bu sırra, hangi cüzzi irade?
Hesab-ı hendesede, yok ki râbbin noksanı,
Üfleyince İsrafil, dağılacak şiraze.

Birbirine görevli, yaratılan varlıklar,
Hayat bize müşterek, yalnızlık "O"na mahsus?
Hâbil ile Kabilden, beri gelir zorluklar,
Kim baki ki evrene, tapusu kime tahsis?

Âlemi cihan olsan, nasipte yoksa kefen,
Zaten üryan gelmiştin, yine üryan gidersin,
Ortak olsan Karun’la, yine boş gider küfen.
Mülk dediğin can gibi, emanet mal güdersin.

Kul hakkı kılçıklıdır, hiçbir boğazdan geçmez,
O mahşeri mizânda, çıkacağız tartıya,
Meleklerden üstünüz, lakin kanatsız uçmaz.
Mazlum ahı alanlar, asla çıkmaz artıya.

İnsanca yaşatmaktır, seni râbbin emeli.
Gel mürşidi kâmil ol, ilim irfana yürü,
Ehl-i Kâmil olmaktır, insanlığın temeli,
İnsan olarak doğdun, neyine gerek sürü?

Tefekküre müktedir, akıl baliğ yarını,
Mecnun’dan hesap sormaz, ol râbbil âlemin,
Kul kendisi götürür, yanacağı hârını,
Amel-i defterini, kendi yazar kalemin.

Riyâdan kurtulmakla, elbet bulunur ülfet,
İrfana yürüyeni, sanma ki yorar yamaç,
Sapa kısa görünür, sapınca büyür külfet,
Menzile vâsıl olmak, râbbi bulmaktır amaç.

Kul Figani kendine, masumum dersin amma,
Gaflet içinde yaşar, suç donanımlı beşer
Sır’at kıldan incedir, el veren olur sanma,
Dilerim o köprüden, sadece şeytan düşer.

Kul Figani ( Erdem GÜMÜŞ)
11.07.2019
İZMİR